«خلا قیت» جنبه های متعددی دارد که هر کدام از آن ها باید در جای خود بررسی شوند. یک جنبه بسیار مهم خلا قیت وجود شرایط لا زم برای بروز این استعداد همگانی است. بنابراین آموزش و پرورش برای رشد خلا قیت و نواندیشی در دانش آموزان، به ویژه در دوره ابتدایی که زیربنای تعلیم و تربیت محسوب می شود، باید به درک درست و روشنی از شرایط موجود برسد و در گام بعدی بر مبنای فلسفه تعلیم و تربیت و هدف های اصولی و معیارهای علمی معتبر بکوشد، تصویر روشنی از شرایط مطلوب خلا قیت رسم کند. در این صورت می تواند با کم ترین وقت، انرژی و سرمایه مسیر پرورش و شکوفایی خلا قیت ها و نواندیشی های دانش آموزان را هموار سازد.

امروزه ثابت شده است که خلاقیت یک ویژگی صرفا ذاتی نیست، بلکه همه انسان ها از این توانایی برخوردار هستند و همه درجات گوناگونی از این استعداد را دارند، علا وه بر این عواملی هم چون مهارت یابی، آموزش پذیری، انعطاف پذیری، سطح دانش و آگاهی، خطرپذیری، نترسیدن از اشتباه و شکست نیز در میزان خلا قیت و نوآوری دانش آموزان تاثیر فراوانی دارند. معلم می تواند همه این عوامل را به صورت یک مجموعه در دانش آموزان شناسایی کند و بکوشد آن ها را پرورش دهد. در این مقاله سعی شده است عوامل موثر در خلا قیت شناسایی و راهکارهایی برای پرورش این توانایی در دانش آموزان ارائه شود.

تعریف خلا قیت: رولا می معتقد است تفکر خلا ق، نمایش بالا ترین درجه سلا مت عاطفی و عبارت است از ابراز وجود افراد سالم در جریان خود بهسازی و تکامل نفس خویش.

تعریف های دیگری نیز از خلا قیت شده که برخی از آن ها عبارتند از: خلا قیت، دوباره نگاه کردن است.

خلا قیت، خارج شدن از پشت درهای بسته است.

خلا قیت، عبارت از عمیق تر کردن است.

خلا قیت، فرآیند مقابله واقع بینانه با یک مساله و درگیری و جذب شدید آگاهی با هوشیاری و مرتبط ساختن مطالب با یکدیگر به نحوی تکامل یافته است.

مثل هر کار دیگری در هفتۀ اول باید بفهمیم که اصلاً نویسندگی چیست؟ نویسنده کیست؟ مراحل نویسنده شدن سخت است یا آسان؟ برای نویسنده شدن چه میزان عرق جبین و کد یمین لازم است؟

نویسنده کسی است که می‌نویسد! همین.

شاید تعریف رضا بابایی از نویسندگی یکی از زیباترین و راه‌گشاترین تعاریف باشد:

نویسنده کیست؟

«نویسنده کسی است که نوشتن برای او آسان است؛ اگر چه محصول کارش متوسط باشد.» پس نویسنده، کسی است که از نوشتن نمی‌هراسد؛ بلکه آن را دوست دارد و از آن لذت می‌برد. کسی که نوشتن برای او، به‌آسانی و شیرینی گشت‌وگذار در طبیعت باشد، نویسنده است؛ حتی اگر آنچه می‌نویسد، چشم‌ها را خیره نکند. این گمان که نویسنده، باید با هر نوشتۀ خود، خواننده‌اش را شگفت‌زده کند و به تحسین و اعجاب وا دارد، دور از آبادی است. اگر کسی، به همان راحتی که می‌گوید، بنویسد، نویسنده است؛ اگر چه دیگران، به سختی و با رنج فراوان، بهتر از او بنویسند. (نقل از کتاب خارج از نوبت)

. اهداف واقع‌گرایانه و خاصی را مشخص نمایید

شما تصمیم گرفته‌اید ! حالا چطور سریع زبان یاد بگیرم ؟ اولین نصیحت کارشناسان ما این بود که از خودتان بپرسید: می‌خواهید به چه چیزی دست یابید و تا چه زمانی؟ دوناوان وایت، معاون سرمایه‌گذاری و آموزش در روزتا استون، می‌گوید: “یادگیری زبان به بهترین شکل در زمانی رخ می‌دهد که به اهداف کوچکتری تقسیم گردد که قابل‌حصول در عرض چند ماه باشد. این امر بسیار مهیج‌تر و واقع‌گرایانه‌تر می‌باشد.”

ممکن است شما در زمانی که آموختن زبان را شروع می‌کنید بسیار خوشبین باشید اما اینکه هدف صحبت‌ کردن روان آن زبان را داشته باشیم ضرورتا بهترین چیز نیست. فیل مک‌گوان، مدیر ورب مپس، پیشنهاد می‌نماید که این اهداف به اهدافی محسوس و خاص تبدیل گردد: “چرا هدف خود را قادر بودن به خواندن یک مقاله‌ی روزنامه به زبان هدف بدون جستجوی لغات در فرهنگ لغت قرار نمی‌دهید؟”

بعضی از آدم‌ها تصور می‌کنند، اگر کاری را می‌توانند انجام دهند، حتما باید آن کار را انجام دهند.
یا این‌که خودشان را متعهد می‌دانند، اگر درخواستی از آن‌ها شد، در واکنشی سریع، جواب مثبت بدهند.
در نظر داشته باشیم که ما در برابر درخواست دیگران، هیچ‌گاه ملزم به “بله” گفتن نیستیم و با دقت به این نکته‌ی کلیدی است، که می‌توانیم به خودمان اجازه‌ی “نه” گفتن بدهیم.
با نگفتن “نه” ممکن است عواقب ناخوشایندی در انتظارمان باشد.

وقتی همواره “بله” می‌گوییم (“نه” نمی‌گوییم)، باعث می‌شویم که افراد بیش‌از‌حد به ما متکی شوند و به‌صورت مرتب برای انجام کارهای خودشان از ما درخواست کمک نمایند، تمرکزمان را بر فعالیت‌های از پیش برنامه‌ریزی شده و اهداف‌مان از دست می‌دهیم، از دنبال کردن علاقه‌مندی‌هایمان جا می‌مانیم و در بسیاری از مواقع مجبور به زیر پا گذاشتن ارزش‌های شخصی خود می‌شویم.